زمینه و هدف: بیماری وسواس فکری-عملی، بیماری مزمنی در جوامع مختلف است که سازمان بهداشت جهانی آن را علت اصلی ناتوانی می داند؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مواجهه و پیشگیری از پاسخ بر استرس و انسجام روانی در بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی بود. روش بررسی: این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش را تمامی زنان و مردان مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی مراجعه کننده به کلینیک ها و مراکز مشاوره شهر بیرجند در شش ماه دوم سال 1397 تشکیل دادند. از بین آن ها چهل نفر از افراد واجد شرایط داوطلبانه انتخاب شدند و در گروه آزمایش و گروه گواه به صورت تصادفی جایگزین شدند. مداخله درمانی مواجهه و پیشگیری از پاسخ طی هشت جلسه نوددقیقه ای براساس طرح درمانی استکتی (2007) انجام پذیرفت. داده ها ازطریق تکمیل خرده مقیاس استرس مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (لاویبوند و لاویبوند، 1995) و مقیاس انسجام روانی (آنتونووسکی، 1993) قبل از مداخله و بعد از آن جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از و آزمون خی دو و تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS نسخه 24 صورت گرفت. سطح معنا داری آزمون ها 0٫, 05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد، پس از مداخله، نمرات استرس در گروه آزمایش درمقایسه با گروه گواه به طور معنا داری کاهش یافت و نمرات انسجام روانی افزایش پیدا کرد (0٫, 001>p). نتیجه گیری: باتوجه به یافته های این پژوهش درمان مواجهه و پیشگیری از پاسخ در کاهش استرس و افزایش انسجام روانی بیماران مبتلا به وسواس فکری-عملی موثر است؛ بنابراین پیشنهاد می شود درمان مذکور به عنوان درمانی مکمل در سایر بیماری های روان تنی استفاده شود.

با شیوع روزافزون بیماری هایی نظیر هپاتیت و ایدز در دنیا و از جمله کشور ما و امکان برخورد و مواجهه شغلی پزشکان، پرستاران، کارکنان آزمایشگاه، کارگران بیمارستان و به طور خلاصه همه پرسنل ارایه دهنده خدمات بهداشتی با خون و مایعات آلوده بدن بیماران مثل فرو رفتن سوزن خونی آلوده به دست، یا بریده شدن دست پرسنل با اشیا نوک تیز و برنده، استرس زیادی برای آن پرسنل ارایه دهنده خدمات بهداشتی ایجاد می شود و در مقابل این سوال مهم قرار می گیرد که آیا من با چنین مواجهه شغلی به این بیماری ها آلوده می شوم؟ با توجه به اهمیت موضوع فوق، در مقاله حاضر با استفاده از آخرین توصیه ها و دستورالعمل های موجود در دنیا، راه های پیشگیری از بیماری های ایدز و هپاتیت به دنبال مواجهات شغلی به طور خیلی مختصر و مفید شرح داده شده است. امید است که برای همکاران گرامی مفید واقع شود.

هدف: هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مواجهه و پیشگیری از پاسخ، درمان شناختی-رفتاری و درمان های موج سوم رفتاری بر اختلال وسواسی-اجباری در جامعه ایرانی بود. روش: روش پژوهش فراتحلیل و جامعه آماری شامل پژوهش های انجام شده در ایران بین سال های 1384 تا 1396 به تعداد 58 پژوهش بود که از میان آن ها 34 پژوهش با توجه به ملاک های ورود و خروج به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در نهایت 13 اندازه اثر برای درمان مواجهه و پیشگیری از پاسخ، 19 اندازه اثر برای درمان شناختی-رفتاری و 12 اندازه اثر برای درمان های موج سوم رفتاری گزارش شد. مقیاس اندازه اثر تفاوت میانگین معیار بود و تحلیل آماری با نرم افزار جامع فراتحلیل انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که شیوه های مداخله ای مواجهه و پیشگیری از پاسخ (815/1 =d، 05/0 =P)، شناختی-رفتاری (542/1 =d، 05/0 =P) و موج سوم رفتاری (688/1 =d، 05/0 =P) در درمان اختلال وسواسی-اجباری مؤثر بوده اند. بررسی متغیر نوع درمان، به عنوان متغیر تعدیل کننده نشان داد که تفاوت بین درمان های مورد استفاده در پژوهش معنا دار نیست. نتیجه گیری: بر اساس یافته های فراتحلیل حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که مهم ترین فرایند درمانی در درمان اختلال وسواسی-اجباری، مواجهه است که جزء مؤلفه اساسی هر سه رویکرد درمانی محسوب می شود و احتمالاً اضافه کردن مؤلفه های شناختی، ذهن آگاهی و پذیرش خیلی به تقویت اثربخشی درمان رفتاری مبتنی بر مواجهه و پیشگیری از پاسخ در درمان بیماران ایرانی دچار اختلال وسواسی-اجباری منجر نمی شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه: هدف از این پژوهش، مقایسه میزان اثربخشی رفتاردرمانی شناختی، رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ و دارودرمانی در بهبود علایم اختلال وسواس - جبری می باشد.روش: طرح پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل با پیگیری بود. آزمودنی های پژوهش را 48 بیمار وسواسی - جبری تشکیل می دادند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در 4 گروه رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ، رفتاردرمانی شناختی، دارودرمانی و کنترل قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های وسواسی - جبری مادزلی، افسردگی بک (ویراست دوم) و اضطراب بک استفاده شد. نمرات به دست آمده از ارزیابی ها در سه مرحله (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) با روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیری یک راهه و آزمون تعقیبی توکی با استفاده از نسخه 18 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هر سه نوع درمان رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ، رفتاردرمانی شناختی و دارودرمانی به طور معناداری باعث کاهش علایم اختلال وسواسی - جبری شدند (P<0.001). در بلندمدت اثر رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ و رفتاردرمانی شناختی موثرتر از دارودرمانی بود، اما بین اثر رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ و رفتاردرمانی شناختی تفاوتی وجود نداشت (P<0.001).نتیجه گیری: هر سه نوع درمان در کاهش علایم اختلال وسواسی - جبری موثر می باشند و در بلندمدت، رفتاردرمانی شناختی توام با روش مواجهه و پیشگیری از پاسخ و رفتاردرمانی شناختی اثر دیرپاتری نسبت به دارودرمانی دارند.

هدف این مطالعه بررسی سؤالات طیف لیکرت با دو ویکرد نظریه کلاسیک آزمون و نظریه سؤال پاسخ و قرار دادن نتایج این دو رویکرد در کنار یکدیگر و پاسخ به این سؤال "آیا نتایج این دو رویکرد همسو بوده یا اینکه در تضاد با یکدیگرند؟" است. روش پژوهش از نوع توصیفی و از حیث داده ها یک روش تحلیل ثانویه است. آزمودنی های مورد مطالعه در این پژوهش شامل 977 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه اول بودند که با حذف افراد در مرحله غربالگری داده ها، در نهایت تحلیل سؤالات برونگرایی بر روی اطلاعات 783 نفر آزمودنی، تحلیل سؤالات گشودگی بر روی اطلاعات 763 نفر آزمودنی و تحلیل سؤالات مسئولیت پذیری نیز بر روی اطلاعات 784 نفر آزمودنی انجام شد. ابزار پژوهش 3 خرده مقیاس برون-گرایی، گشودگی و مسئولیت پذیری آزمون شخصیت نئو بود. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که هرچه همسانی درونی سؤالات بالاتر باشد نتایج دقیق تر و معتبرتری از مدل مدرج پاسخ به دست می آید و برای سؤالات با همسانی درونی پایین از طریق این مدل باید بسیار محتاط عمل کرد، زیرا ممکن است آستانه سؤالات را به صورت وارونه نشان داده یا ضریب تشخیص سؤالات را منفی یا مثبت کاذب نشان دهد. در مجموع کاربرد همزمان روش های مختلف تجزیه و تحلیل آماری به تحلیل بهتر و رسیدن به نتایج دقیق تر کمک خواهد کرد.

اکنون چندین سال از تاسیس و فعالیت پایگاههای تحقیقات جمعیت در سراسر کشور می گذرد و طی این مدت، پایگاه ها در حیطه عمل به موفقیت هایی دست یافته اند. با این حال پیش زمینه نظری این فعالیت به بحث و بررسی بیشتری نیاز دارد. همچنین، چهارچوب نظری که پایگاه های هر یک از دانشگاه های علوم پزشکی برای فعالیت خود اتخاذ کرده اند، به دقت تبین نشده و یا به دیگران به درستی انتقال پیدا نکرده است. رسالت این پایگاه ها «ارتقای مهارت های مردم، دانشگاه و سایر نهادهای مدنی در جهت توسعه انسانی از طریق مشارکت همه جانبه در ارتقای سلامت» است. لذا به نظر می رسد مناسب است شیوه های عملی درگیر شدن این پایگاه در برنامه های ارتقای سلامت در چهارچوب منظمی ارایه گردد . پایگاه تحقیقات جمعیت دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز همگام با پایگاه های سایر دانشگاه های علوم پزشکی، ضرورت وجود یک چهارچوب نظری را برای جهت دادن به فعالیت و دستاوردهای پایگاه و در نتیجه مستحکم کردن موقعیت آن بیش از پیش درک کرده است. این پایگاه، رویکرده برنامه ریزی شده به سلامت جامعه (Planned Approach to Community Health –PATCH) را به عنوان چهارچوبی مناسب برای شکل دادن به فعالیت های خود در جهت دستیابی به اهداف کلی و اختصاصی پایگاه در منطقه 17 شهرداری تهران انتخاب کرده است و سعی دارد نتایج عملی و دستاوردهای خود را در این رابطه به سایر پایگاه ها انتقال دهد.رویکرد برنامه ریزی شده به سلامت جامعه از 5 مرحله اجرایی تشکیل شده است: 1) بسیج جامعه 2) ساماندهی اطلاعات و نیار سنجی 3) اولویت بندی مشکلات 4) طراحی برنامه جامع مداخله و 5) ارزشیابی. در این گفتار، اجزا و مراحل رویکرد برنامه ریزی شده به سلامت به تفصیل توضیح داده شده و نمونه ای عملی از نحوه اجرای این فرآیند در قالب یکی از طرح های تصویب شده در پایگاه تحقیقات جمعیت در دانشگاه علوم پزشکی تهران ارایه شده است. این طرح با عنوان «ارزیابی مداخله آموزشی با مشارکت مردم در ارتقای وضعیت بهداشتی عرضه مواد غذایی در پایگاه تحقیقات جمعیت- منطقه 17» مثالی از طرح های این پایگاه است که بر مبنای PATCH طراحی و اجرا شده است.

در نظام حقوقی ایران با توجه به اصل چهارم قانون اساسی، حجاب به عنوان یک واجب شرعی تحت حمایت قوانین کیفری قرار گرفته است؛ با این حال به دلیل ناکارآمدی پاسخ های کیفری در بسیاری از پدیده های ضداجتماعی ازجمله بی حجابی، بازگشت به مقوله پیشگیری اجتماعی، امری اساسی است. پیشگیری، مهم ترین ابزار در کنترل ناهنجاری های اجتماعی است که در کالبد خود دربردارنده راهکارهای متنوع در بازدارندگی از پدیده مجرمانه و انحراف می باشد. در پیشگیری اجتماعی، به طور خاص نقش خانواده، آموزش، وسایل ارتباط جمعی و سیاست های کلی اجتماعی بسیار اهمیت دارد.این مقاله از نوع کاربردی و برحسب نحوه گردآوری داده ها می توان آن را تحقیقی توصیفی دانست که از نوع پیمایشی بوده است. ابزار مورداستفاده، پرسش نامه محقق ساخته است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از قضات، روحانیون، معلمان، نظامیان، دانشجویان و بازاریان در شهر قم که به نحوی با مسئله حجاب و عفاف در ارتباط هستند. حجم نمونه با توجه به نوع تحقیق و دشواری در انتخاب آزمودنی ها تعداد 150 نفر که به صورت تصادفی انتخاب شده اند تا به سؤالات پاسخ دهند. با توجه به یافته های به دست آمده، بالاترین میزان موافقت با تأثیرگذاری پیشگیری اجتماعی رشدمدار در پیشگیری از بدحجابی است.

زنان باردار به شدت در مقابل آلودگی هوا آسیب پذیرند. این امر هم بر سلامت آنان و هم بر سلامت جنین آنها تاثیرات تعیین کننده ای دارد. تغییر رفتار به عنوان یکی از راهبردهای موثر جهت کاهش تاثیر آلودگی هوا بر سلامتی است. الگوی مراحل تغییر یکی از الگوهایی است که در مطالعات مربوط به رفتارهای سلامت مورد استفاده قرار می گیرد. بر اساس این الگو افراد می توانند در یکی از مراحل پنج گانه رفتاری (پیش تفکر، تفکر، آمادگی، عمل و نگهداری) قرار گیرند. این مطالعه بر آن است که با استفاده از الگوی فوق به تعیین وضعیت رفتاری زنان باردار در مواجهه با آلودگی هوا بپردازد. به منظور تحقق این امر 200 نمونه از زنان باردار سه منطقه جغرافیایی شمال، جنوب و مرکز تهران در سال 1390 به تصادف وارد مطالعه شدند و از طریق پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفتند معیارهاری ورود به مطالعه عبارت بودند از سن بین 18 تا 35 سال مادر، بارداری بدون عارضه، نداشتن سابقه بیماری مزمن (مورد شناخته شده بیماری قلبی، بیماری کلیوی، بیماری تنفسی، بیماری تیروئید و دیابت)، و رضایت به شرکت در مطالعه. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون خی دو در محیط نرم افزار spss انجام گرفت. در این مطالعه میانگین سنی افراد مورد مطالعه 26.9±4.8 سال و میانگین سن بارداری آنان 27.9±9.1 هفته بود. یافته ها نشان داد که به ترتیب: 14 درصد (28 نفر) از زنان باردار در مرحله پیش تفکر، 13 درصد (26 نفر) در مرحله تفکر، 24 درصد (48 نفر) در مرحله آمادگی، 16 درصد (32) در مرحله عمل و 33 درصد (66 نفر) در مرحله نگهداری قرار دارند. نتایج مطالعه نشان داد که نیمی از افراد در مراحل قبل از عمل (پیش تفکر، تفکر و آمادگی) قرار دارند، لذا با توجه به عوارض ناشی از مواجهه با آلودگی هوا لازم است در تدوین برنامه های آموزشی این گروه ها در اولویت قرار بگیرند.